عه ی خاک بر سرت اسکول احمق.ترجمه درستش اینه:( خداوند ) از ميوه‌هاي درختان خرما و انگور ، ( غذاي پربركتي نصيب شما مي‌سازد كه گاه آن را به صورت زيانباري در مي‌آوريد و از آن ) شراب درست مي‌كنيد و ( گاه ) رزق پاك و پاكيزه از آن ميگيريد . بيگمان در اين ( گردآوري دو و چند خاصيّت و قابليّت در ميوه‌ها ) نشانه‌اي ( از قدرت آفريدگار ) براي كساني است كه از عقل و خرد سود مي‌گيرند .
خود آیه نیم خطه و تحریفش دو خط می دونستی عبارات داخل پرانتز جزو ترجمه نیست و مترجم خودش عبارات داخل پرانتز رو اضافه کرده و به عبارت دیگه قران رو تحریف کرده
تو این وسط چی می گی.می دونی که این رو ترجمه کرده؟ «دکتر مصطفی خرمدل»، کسی که زندگی با قرآن گذرونده و الان هم هنوز تو قید حیاته.اسم کتابش «تفسیر نور» هستش. اینو دقت کن که قرآن رو باید با تدبر و عمیق بخونی و در هر آیه ساعت ها تفکر کنی نه با یه ترجمه ی سطحی ارزش کلام خدا و قرآن رو پایین بیاری.
انواع ترجمه آیه ۶۷النحل(ترجمه ها زمین تا آسمان فرق دارد و این یکی از شگفتی های دین مبین اسلام است )پس سعال اینجاست به چه چیز اسلام باید اعتماد کرد؟ آیتی و از ميوه هاي نخلها و تاکها شرابي مست آور و رزقي نيکو به دست مي آوريد ، و خردمندان را در اين عبرتي است خرمشاهی و از ميوه هاى درختان خرما و انگور هم [شراب] مستى آور و هم خوراك نيكو به دست مى آوريد; بيگمان در اين امر براى خردورزان مايه عبرتى است. کاویانپور و از ميوه‌ها خرما و انگور كه از آن نوشابههاى شيرين و نيز رزق حلال نيكو بدست مىآوريد. مسلما در آن نشانههائيست براى جماعتى كه عاقلانه فكر ميكنند. انصاریان و از محصولات درختان خرما و انگور [گاهی بر خلاف خواسته خدا] نوشابه ای مست کننده و [زمانی دیگر] رزقی پاکیزه و نیکو می گیرید؛ در این [حقیقت] نشانه ای [بر توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] ست برای گروهی که تعقّل می کنند. سراج و از خرمابنان و تاكهاى انگور چيزى است كه مىگيريد از آن مست كننده و روزى نيكو (چون خرما و مويز و دو شاب) البته در اين (ميوه‌ها) دليلى روشن است براى گروهى كه تعقل كنند فولادوند و از ميوه درختان خرما و انگور، باده مستىبخش و خوراكى نيكو براى خود مى گيريد. قطعاً در اين[ها] براى مردمى كه تعقل مىكنند نشانهاى است. پورجوادی از ميوه درختان خرما و انگور مسكرات و روزى خوبى به دست مىآوريد كه در اين عبرتى است براى خردمندان. حلبی و [سيرابتان مىكنيم] از ميوههاى خرما بن و انگورها، كه از آن شراب مىگيريد و روزيى نيكو بىگمان در آن آيتى است براى قومى كه مىانديشند. اشرفی و از ثمرهاى درختان خرما و انگورها ميگيريد از آن سر كه يا شكرى و روزى خوب را بدرستيكه در آن هر آينه آيتى است براى جمعى كه در مىيابند بعقل خوشابر مسعود انصاري و [نيز] از ميوههاى درختان خرما و درختان انگور. [برخى چنانند] كه از آن [مايه] مست كننده و روزى حلال بر مىگيريد، [بدانيد] كه در اين [امر] براى گروهى كه خرد مىورزند، [مايه] عبرتى است مکارم و از میوه‌های درختان نخل و انگور، مسکرات (ناپاک) و روزی خوب و پاکیزه می‌گیرید؛ در این، نشانه روشنی است برای جمعیّتی که اندیشه میکنند! مجتبوی و نيز از ميوههاى خرمابنها و تاكها كه از آنها شراب مستكننده و روزيى نيكو برمىگيريد همانا در آن نشانهاى است براى گروهى كه خرد را به كار برند. مصباح زاده و از ثمرهاى درختان خرما و انگورها ميگيريد از آن سركه يا شكرى و روزى خوب را بدرستى كه در آن هر آينه آيتى است براى جمعى كه مييابند بعقل معزی و از ميوه هاى خرمابنها و تاكها برمى گيريد از آن سكرى و روزيى نكو همانا در اين است آيتى براى قومى كه بخرد يابند قمشه ای و هم از میوه‌های درخت خرما و انگور که از آن نوشابه‌های شیرین و رزق حلال نیکو به دست آرید، که در این کار نیز آیتی (از قدرت حق) برای خردمندان پدیدار است. رشاد خليفه و از ميوه هاي نخل خرما و تاک انگور مسکرات توليد مي كنيد، همين‌طور روزي‌هاي خوب. اين بايد مدرکي باشد (كافي) براي مردمي كه مي فهمند.
سوال: و زمانی که قرآن شراب را برابر با رزق نیکو می داند
جواب: «وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخیلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ»؛[1] و از میوههاى درختان خرما و انگور، هم مسکرات و هم روزى خوب و پاکیزه می‌گیرید در این، نشانه روشنى است براى جمعیّتى که اندیشه میکنند. در این آیه یکى از آثار قدرت خدا که براى بشر نعمت بزرگى است، بیان شده است، و آن نوشیدنی‌هایى است که از دو میوه خرما و انگور به دست می‌آید. قرآن کریم در این‌جا تصریح می‌کند که شما از خرما و انگور دو نوع نوشیدنى می‌گیرید؛ یکى شراب مست کننده و دیگرى روزى نیکو. منظور از روزى نیکو، شربت‌ها و شیره‌هایى است که از این دو میوه به عمل می‌آید.[2] در باره معنای «سکر»، راغب در مفردات می‌گوید «سُکر» - به ضم سین- آن حالتى را گویند که بر انسان عارض شده و بین انسان و عقلش حایل می‌گردد. وی می‌گوید- «سَکَر» - به فتح سین و کاف- آن چیزى است که براى آدمى مستی می‌آورد. وی در این معنا به همین آیه مورد بحث استدلال می‌کند.[3] این واژه به معانی دیگر نیز آمده است؛ مانند سکون و آرامش. به همین جهت می‌گویند: «لیلة ساکرة»؛ یعنی شبى آرام.[4] همچنین می‌گویند: «سکرت الریح»؛ باد آرام گرفت.[5] معنای دیگر آن حیران‌شدن است: «سکر فلان سکرا»؛ یعنى فلانى حیران شد، حیران شدنى. و از همین باب است «تسکیر» به معناى تحیّر، یعنى حیران کردن.[6] به نظر می‌رسد، اصل در معناى «سکر» زوال عقل به سبب استعمال چیزى است که عقل را زایل می‌کند، و بقیه معانى که برایش ذکر کرده‌اند نوعى استعاره یا توسعه‌ای است که از آن معنا گرفته شده است.[7] روشن است که قرآن کریم در این آیه هرگز اجازه درست کردن شراب از خرما و انگور را نداده، بلکه با توجه به این‌که «مسکرات» را در مقابل «رزق حسن» قرار داده، اشاره کوتاهى به تحریم خمر و نامطلوب بودن آن نموده است. بنابر این نیاز به این نیست که بگوییم این آیه قبل از نزول تحریم شراب نازل شده و اشاره‌اى به حلال بودن آن است، بلکه بر عکس، آیه، اشاره به حرام بودن آن می‌کند و شاید اولین اخطار در زمینه تحریم خمر باشد. در حقیقت گویى در یک جمله معترضه، قرآن مجید می‌خواهد ضمن برشمردن نعمت‌هاى الهى به سوء استفاده از آن نیز اشاره کند.[8] به بیان دیگر، این آیه شریفه در صدد بیان این مطلب نیست که مسکرات، حلال و مباح است، و حتى نمی‌خواهد بگوید کار خوبى می‌کنید که از میوههاى مذکور مسکر می‌گیرید، بلکه ممکن است بگوییم دلالت بر زشتى این کار دارد؛ چون شراب گرفتن را در مقابل رزق خوب قرار داده، تا بفهماند شراب رزق نیکو نیست. اگر این دلالت را قبول نکنیم، آن‌را(قول به مباح بودن) نیز قبول نداریم؛ زیرا اساساً آیه شریفه در مقام بیان حلال و حرام نیست، بلکه در این مقام است که منافعى را که بشر آن روز از این میوهها میبردند بشمارد، و بگوید همه این انتفاعات از نعمت‌هاى خدا است و از ذکر آن نتیجه توحید را بگیرد؛ چون آیه شریفه در مکه نازل شده و خطابش به مشرکان است.[9] البته، برخی از مفسران نیز خواسته‌اند آن‌را به سرکه تفسیر کنند.[10]ولی این تفسیر مورد پذیرش نیست؛ زیرا همان‌گونه که بیان شد آیه در صدد بیان محصولات به عمل آمده از خرما و انگور است که به طور طبیعی یکی از آنها شراب بود. با این وجود، بیشتر مفسران که واژه «سکر» را به شراب(مشروبات الکلی) تفسیر کرده‌اند، نزول آن را قبل از اعلام حرمتِ شراب می‌دانند. این معنا در برخی روایات نیز وجود دارد: «عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) فِی بَیَانِ النَّاسِخِ وَ الْمَنْسُوخِ أَنَّ قَوْلَهُ تَعَالَى وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَ رِزْقاً حَسَناً- مَنْسُوخٌ بِآیَةِ التَّحْرِیمِ وَ هِیَ قَوْلُهُ تَعَالَى قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِ- وَ الْإِثْمُ هُنَا هُوَ الْخَمْرُ»؛[11] از امام علی(ع) در بیان ناسخ و منسوخ نقل شده است؛ سخن خدای متعال که فرمود: «و از میوههاى درختان نخل و انگور، مسکرات و روزى خوب و پاکیزه می‌گیرید»، به آیه تحریم نسخ شده است: بگو: «خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشکار باشد چه پنهان، حرام کرده است و (همچنین) گناه و ستم بناحق را»، و اثم(گناه) در این آیه همان خمر است. گفتنی است که «سکر» در عرفان، مستی عرفانی است که حاصل دیدار با یار عرفانی (پیر یا امام) است.
عزیزم از معنای اون آیه میشه فهمید که خدا یه چیزی خلق کرده(انگور و خرما) که هم میشه ازش نوشیدنی حرام به دست آورد و هم نوشیدنی حلال... البته کلمه " سکر "در عرفان هم به معنای مستی عرفانی میده... من اگه زیاد ماله کشی کردم به خاطر اینه که اگه کاربرای محترمی که میان تو این سایت جواب کامل خواستن دیگه دنبال جواب نگردن.وگرنه میتونم به همین راحتی جواب بدم.اما اون بالا دلیل هم آوردم که فردا کسی نیاد بگه دلیلت کو؟؟؟؟؟
اولا کسانیکه با الفاظ عمیق سعی در توضیح معنای سکر و شراب دارند هدفشون فریب اذهان عمومی است.
معنی این عبارت در ابتدا ثمرات از خرما و انگور است که اول سکر و بعد رزق حسن است.... حال اگر بحث دیگری بود همین اساتید کلام در زبان شیرین کنان، می گفتند چون سکر ابتدا گفته شده نشانه اهمیت ان هست خداوند می فرماید: و من ثمرات یعنی از ثمرات و نتایج خرما و انگور سکرا (باده مستی بخش) و رزقا حسنا برای خود میگیرند. بعدش میگه تفکر کنید چی گفتم... از طرفی در همین سوره در ایه 114 میفرماید فکلوا مما رزقکم الله حللا طیبا: یعنی از رزق و رزوی که خداوند فراهم کرده ، اونایی که حلال و پاکیزه اند رو بخورید و تشکر هم یادتون نره... حالا رزق رو با حلال اورده، "طیبا" هم ذکر کرده که در تایید ایه قبلی "رزقا حسنا" باشه.... پس سکرا یه چیزیه مثل سیگار، اون موقع بوده ذکر کردند ولی اگر اونموقع اینم رواج بود چون سیگار هم از ثمرات توتون هست میشه اینطوری گفت که :
بابا دیگه تو قرن 21 امیم، علم میگه الکل و شراب کبد رو از بین میبره-- عقل رو ضایع میکنه -- یجوری خلسه نباتی میاره ... حالا کم بخور همیشه بخور نیست که ... ولی باز چون از ثمرات ثانویه گیاهان ونعمتهای افریننده هست خدا میگه اینم میتونه محسوب بشه ولی رزقا حسنا رو باهاش اورده --- یعنی کشیدن سیگار در اماکن عمومی ممنوع--- خودت رو میخوای به کشتن بدی چرا به بچه مردم رحم نمیکنی --- برو بصورت حسنا بکش یا بخور-- اونم باز زیاد نخور یا نکش چون در هر دو حالت یا دودش مردم رو مریض میکنه -- یا مستی اش به مردم و ناموس مردم صدمه میزنه ---
بعدش خدا دیده مفسران همش جملات رو غرغره میکنند و مردم رو با کلمات قلمبه سلمبه مدهوش میکنند --- فرموده: کلو واشربو و لا تسرفووووووووووووو
عه ی خاک بر سرت اسکول احمق.ترجمه درستش اینه:( خداوند ) از ميوه‌هاي درختان خرما و انگور ، ( غذاي پربركتي نصيب شما مي‌سازد كه گاه آن را به صورت زيانباري در مي‌آوريد و از آن ) شراب درست مي‌كنيد و ( گاه ) رزق پاك و پاكيزه از آن ميگيريد . بيگمان در اين ( گردآوري دو و چند خاصيّت و قابليّت در ميوه‌ها ) نشانه‌اي ( از قدرت آفريدگار ) براي كساني است كه از عقل و خرد سود مي‌گيرند .
پاسخحذفخود آیه نیم خطه و تحریفش دو خط می دونستی عبارات داخل پرانتز جزو ترجمه نیست و مترجم خودش عبارات داخل پرانتز رو اضافه کرده و به عبارت دیگه قران رو تحریف کرده
حذفتو این وسط چی می گی.می دونی که این رو ترجمه کرده؟ «دکتر مصطفی خرمدل»، کسی که زندگی با قرآن گذرونده و الان هم هنوز تو قید حیاته.اسم کتابش «تفسیر نور» هستش.
حذفاینو دقت کن که قرآن رو باید با تدبر و عمیق بخونی و در هر آیه ساعت ها تفکر کنی نه با یه ترجمه ی سطحی ارزش کلام خدا و قرآن رو پایین بیاری.
انواع ترجمه آیه ۶۷النحل(ترجمه ها زمین تا آسمان فرق دارد و این یکی از شگفتی های دین مبین اسلام است )پس سعال اینجاست به چه چیز اسلام باید اعتماد کرد؟
حذفآیتی
و از ميوه هاي نخلها و تاکها شرابي مست آور و رزقي نيکو به دست مي آوريد ، و خردمندان را در اين عبرتي است
خرمشاهی
و از ميوه هاى درختان خرما و انگور هم [شراب] مستى آور و هم خوراك نيكو به دست مى آوريد; بيگمان در اين امر براى خردورزان مايه عبرتى است.
کاویانپور
و از ميوه‌ها خرما و انگور كه از آن نوشابههاى شيرين و نيز رزق حلال نيكو بدست مىآوريد. مسلما در آن نشانههائيست براى جماعتى كه عاقلانه فكر ميكنند.
انصاریان
و از محصولات درختان خرما و انگور [گاهی بر خلاف خواسته خدا] نوشابه ای مست کننده و [زمانی دیگر] رزقی پاکیزه و نیکو می گیرید؛ در این [حقیقت] نشانه ای [بر توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] ست برای گروهی که تعقّل می کنند.
سراج
و از خرمابنان و تاكهاى انگور چيزى است كه مىگيريد از آن مست كننده و روزى نيكو (چون خرما و مويز و دو شاب) البته در اين (ميوه‌ها) دليلى روشن است براى گروهى كه تعقل كنند
فولادوند
و از ميوه درختان خرما و انگور، باده مستىبخش و خوراكى نيكو براى خود مى گيريد. قطعاً در اين[ها] براى مردمى كه تعقل مىكنند نشانهاى است.
پورجوادی
از ميوه درختان خرما و انگور مسكرات و روزى خوبى به دست مىآوريد كه در اين عبرتى است براى خردمندان.
حلبی
و [سيرابتان مىكنيم] از ميوههاى خرما بن و انگورها، كه از آن شراب مىگيريد و روزيى نيكو بىگمان در آن آيتى است براى قومى كه مىانديشند.
اشرفی
و از ثمرهاى درختان خرما و انگورها ميگيريد از آن سر كه يا شكرى و روزى خوب را بدرستيكه در آن هر آينه آيتى است براى جمعى كه در مىيابند بعقل
خوشابر مسعود انصاري
و [نيز] از ميوههاى درختان خرما و درختان انگور. [برخى چنانند] كه از آن [مايه] مست كننده و روزى حلال بر مىگيريد، [بدانيد] كه در اين [امر] براى گروهى كه خرد مىورزند، [مايه] عبرتى است
مکارم
و از میوه‌های درختان نخل و انگور، مسکرات (ناپاک) و روزی خوب و پاکیزه می‌گیرید؛ در این، نشانه روشنی است برای جمعیّتی که اندیشه میکنند!
مجتبوی
و نيز از ميوههاى خرمابنها و تاكها كه از آنها شراب مستكننده و روزيى نيكو برمىگيريد همانا در آن نشانهاى است براى گروهى كه خرد را به كار برند.
مصباح زاده
و از ثمرهاى درختان خرما و انگورها ميگيريد از آن سركه يا شكرى و روزى خوب را بدرستى كه در آن هر آينه آيتى است براى جمعى كه مييابند بعقل
معزی
و از ميوه هاى خرمابنها و تاكها برمى گيريد از آن سكرى و روزيى نكو همانا در اين است آيتى براى قومى كه بخرد يابند
قمشه ای
و هم از میوه‌های درخت خرما و انگور که از آن نوشابه‌های شیرین و رزق حلال نیکو به دست آرید، که در این کار نیز آیتی (از قدرت حق) برای خردمندان پدیدار است.
رشاد خليفه
و از ميوه هاي نخل خرما و تاک انگور مسکرات توليد مي كنيد، همين‌طور روزي‌هاي خوب. اين بايد مدرکي باشد (كافي) براي مردمي كه مي فهمند.
بسم الله الرحمن الرحیم...
پاسخحذفسوال: و زمانی که قرآن شراب را برابر با رزق نیکو می داند
جواب:
«وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخیلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ»؛[1]
و از میوههاى درختان خرما و انگور، هم مسکرات و هم روزى خوب و پاکیزه می‌گیرید در این، نشانه روشنى است براى جمعیّتى که اندیشه میکنند.
در این آیه یکى از آثار قدرت خدا که براى بشر نعمت بزرگى است، بیان شده است، و آن نوشیدنی‌هایى است که از دو میوه خرما و انگور به دست می‌آید.
قرآن کریم در این‌جا تصریح می‌کند که شما از خرما و انگور دو نوع نوشیدنى می‌گیرید؛ یکى شراب مست کننده و دیگرى روزى نیکو.
منظور از روزى نیکو، شربت‌ها و شیره‌هایى است که از این دو میوه به عمل می‌آید.[2]
در باره معنای «سکر»، راغب در مفردات می‌گوید «سُکر» - به ضم سین- آن حالتى را گویند که بر انسان عارض شده و بین انسان و عقلش حایل می‌گردد. وی می‌گوید- «سَکَر» - به فتح سین و کاف- آن چیزى است که براى آدمى مستی می‌آورد. وی در این معنا به همین آیه مورد بحث استدلال می‌کند.[3]
این واژه به معانی دیگر نیز آمده است؛ مانند سکون و آرامش. به همین جهت می‌گویند: «لیلة ساکرة»؛ یعنی شبى آرام.[4] همچنین می‌گویند: «سکرت الریح»؛ باد آرام گرفت.[5]
معنای دیگر آن حیران‌شدن است: «سکر فلان سکرا»؛ یعنى فلانى حیران شد، حیران شدنى. و از همین باب است «تسکیر» به معناى تحیّر، یعنى حیران کردن.[6]
به نظر می‌رسد، اصل در معناى «سکر» زوال عقل به سبب استعمال چیزى است که عقل را زایل می‌کند، و بقیه معانى که برایش ذکر کرده‌اند نوعى استعاره یا توسعه‌ای است که از آن معنا گرفته شده است.[7]
روشن است که قرآن کریم در این آیه هرگز اجازه درست کردن شراب از خرما و انگور را نداده، بلکه با توجه به این‌که «مسکرات» را در مقابل «رزق حسن» قرار داده، اشاره کوتاهى به تحریم خمر و نامطلوب بودن آن نموده است. بنابر این نیاز به این نیست که بگوییم این آیه قبل از نزول تحریم شراب نازل شده و اشاره‌اى به حلال بودن آن است، بلکه بر عکس، آیه، اشاره به حرام بودن آن می‌کند و شاید اولین اخطار در زمینه تحریم خمر باشد. در حقیقت گویى در یک جمله معترضه، قرآن مجید می‌خواهد ضمن برشمردن نعمت‌هاى الهى به سوء استفاده از آن نیز اشاره کند.[8]
به بیان دیگر، این آیه شریفه در صدد بیان این مطلب نیست که مسکرات، حلال و مباح است، و حتى نمی‌خواهد بگوید کار خوبى می‌کنید که از میوههاى مذکور مسکر می‌گیرید، بلکه ممکن است بگوییم دلالت بر زشتى این کار دارد؛ چون شراب گرفتن را در مقابل رزق خوب قرار داده، تا بفهماند شراب رزق نیکو نیست. اگر این دلالت را قبول نکنیم، آن‌را(قول به مباح بودن) نیز قبول نداریم؛ زیرا اساساً آیه شریفه در مقام بیان حلال و حرام نیست، بلکه در این مقام است که منافعى را که بشر آن روز از این میوهها میبردند بشمارد، و بگوید همه این انتفاعات از نعمت‌هاى خدا است و از ذکر آن نتیجه توحید را بگیرد؛ چون آیه شریفه در مکه نازل شده و خطابش به مشرکان است.[9]
البته، برخی از مفسران نیز خواسته‌اند آن‌را به سرکه تفسیر کنند.[10]ولی این تفسیر مورد پذیرش نیست؛ زیرا همان‌گونه که بیان شد آیه در صدد بیان محصولات به عمل آمده از خرما و انگور است که به طور طبیعی یکی از آنها شراب بود.
با این وجود، بیشتر مفسران که واژه «سکر» را به شراب(مشروبات الکلی) تفسیر کرده‌اند، نزول آن را قبل از اعلام حرمتِ شراب می‌دانند.
این معنا در برخی روایات نیز وجود دارد:
«عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) فِی بَیَانِ النَّاسِخِ وَ الْمَنْسُوخِ أَنَّ قَوْلَهُ تَعَالَى وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَ رِزْقاً حَسَناً- مَنْسُوخٌ بِآیَةِ التَّحْرِیمِ وَ هِیَ قَوْلُهُ تَعَالَى قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِ- وَ الْإِثْمُ هُنَا هُوَ الْخَمْرُ»؛[11]
از امام علی(ع) در بیان ناسخ و منسوخ نقل شده است؛ سخن خدای متعال که فرمود: «و از میوههاى درختان نخل و انگور، مسکرات و روزى خوب و پاکیزه می‌گیرید»، به آیه تحریم نسخ شده است: بگو: «خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشکار باشد چه پنهان، حرام کرده است و (همچنین) گناه و ستم بناحق را»، و اثم(گناه) در این آیه همان خمر است.
گفتنی است که «سکر» در عرفان، مستی عرفانی است که حاصل دیدار با یار عرفانی (پیر یا امام) است.
[1]. نحل، 67.
پاسخحذف[2]. جعفری، یعقوب، کوثر، ج 6، ص 170، بی‌جا، بی‌تا.
[3]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق، داودی، صفوان عدنان، ص 416، دمشق، بیروت، دارالقلم، الدار الشامیة، چاپ اول، 1412ق.
[4]. همان.
[5]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 4، ص 376، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق.
[6]. همان، ص 375.
[7]. ر. ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 6، ص 573، تهران، ناصر خسرو، 1372ش؛ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 12، ص 289، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق.
[8]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 11، ص 290- 291، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1374ش.
[9]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 12، ص 290.
[10]. ر. ک: نجفی خمینی، محمد جواد، تفسیر آسان، ج 9، ص 221، تهران، اسلامیة، تهران، چاپ اول، 1398ق.
[11]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 25، ص 306، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.
داداش ماله کشیهات رو قیچی کن بقیه هم بخونن
حذفعزیزم از معنای اون آیه میشه فهمید که خدا یه چیزی خلق کرده(انگور و خرما) که هم میشه ازش نوشیدنی حرام به دست آورد و هم نوشیدنی حلال...
پاسخحذفالبته کلمه " سکر "در عرفان هم به معنای مستی عرفانی میده...
من اگه زیاد ماله کشی کردم به خاطر اینه که اگه کاربرای محترمی که میان تو این سایت جواب کامل خواستن دیگه دنبال جواب نگردن.وگرنه میتونم به همین راحتی جواب بدم.اما اون بالا دلیل هم آوردم که فردا کسی نیاد بگه دلیلت کو؟؟؟؟؟
اولا کسانیکه با الفاظ عمیق سعی در توضیح معنای سکر و شراب دارند هدفشون فریب اذهان عمومی است.
پاسخحذفمعنی این عبارت در ابتدا ثمرات از خرما و انگور است که اول سکر و بعد رزق حسن است.... حال اگر بحث دیگری بود همین اساتید کلام در زبان شیرین کنان، می گفتند چون سکر ابتدا گفته شده نشانه اهمیت ان هست
خداوند می فرماید: و من ثمرات یعنی از ثمرات و نتایج خرما و انگور سکرا (باده مستی بخش) و رزقا حسنا برای خود میگیرند. بعدش میگه تفکر کنید چی گفتم...
از طرفی در همین سوره در ایه 114 میفرماید فکلوا مما رزقکم الله حللا طیبا: یعنی از رزق و رزوی که خداوند فراهم کرده ، اونایی که حلال و پاکیزه اند رو بخورید و تشکر هم یادتون نره... حالا رزق رو با حلال اورده، "طیبا" هم ذکر کرده که در تایید ایه قبلی "رزقا حسنا" باشه....
پس سکرا یه چیزیه مثل سیگار، اون موقع بوده ذکر کردند ولی اگر اونموقع اینم رواج بود چون سیگار هم از ثمرات توتون هست میشه اینطوری گفت که :
وَ مِنْ ثَمَراتِ التوتون تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَیگارا وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ فی ذلِکَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ
جالا بنظرتون میگه سیگار هم نعمته؟
بابا دیگه تو قرن 21 امیم، علم میگه الکل و شراب کبد رو از بین میبره-- عقل رو ضایع میکنه -- یجوری خلسه نباتی میاره ...
حالا کم بخور همیشه بخور نیست که ... ولی باز چون از ثمرات ثانویه گیاهان ونعمتهای افریننده هست خدا میگه اینم میتونه محسوب بشه ولی رزقا حسنا رو باهاش اورده --- یعنی کشیدن سیگار در اماکن عمومی ممنوع--- خودت رو میخوای به کشتن بدی چرا به بچه مردم رحم نمیکنی --- برو بصورت حسنا بکش یا بخور-- اونم باز زیاد نخور یا نکش چون در هر دو حالت یا دودش مردم رو مریض میکنه -- یا مستی اش به مردم و ناموس مردم صدمه میزنه ---
بعدش خدا دیده مفسران همش جملات رو غرغره میکنند و مردم رو با کلمات قلمبه سلمبه مدهوش میکنند --- فرموده: کلو واشربو و لا تسرفووووووووووووو